Stokpaardjes die innovatie en creativiteit bevorderen. Bloedende wijsvingers en een baanbrekende theorie. En waarom je beter stokpaardjes maakt dan bezit. Je leest er meer over in de column van Nils.
Het is een kille en regenachtige zaterdag in de herfst. Het is nog vroeg in de ochtend. Ik voel me belabberd. Ziek zelfs. Maar voor mij staat een enthousiaste peutertweeling. Ogen vol verwachting. Klaar voor een nieuw avontuur. En dat gaat papa regelen. Toch?
“We gaan stokpaardjes maken!”, roep ik tussen hoestbuien door. De peuters weten wat een paard is. Maar van wat een stokpaard is kunnen ze geen benul hebben. Toch wordt het voorstel met gejuich ontvangen. “Papa toch”, mompel ik nog. Waar dit idee plotsklaps vandaan komt snap ik niet, maar wel dat er geen weg meer terug is.
Eén sok. Twee sokken. Een oude bezemsteel in de schuur. Een zaag. Op zolder vind ik een naaimachine (zonder handleiding) en een bol wol. De vulling van een kussentje op de bank kan mooi dienen als binnenkant van een zacht paardenhoofd. En zo geschiedde. De schade was slechts een bloedende vinger door de naaimachinenaald. In de middag klaarde het op en was het tijd voor een eerste echte buitenrit. “De vulling van een kussentje op de bank kan mooi dienen als binnenkant van een zacht paardenhoofd."
Na het weekend adviseerde ik een klant. Met hun diensten zijn zij marktleider in hun vakgebied. Maar langzaam verliezen ze die positie aan concurrenten. Concurrenten die innovatiever en creatiever zijn in de ontwikkeling van hun diensten en hun marketing. De vraag was dan ook hoe de klant zou kunnen reageren op deze ontwikkelingen.
Ik vertelde dat bedrijven vaak wel stokpaardjes hebben, maar ze veel te weinig maken. Dat er veel wordt gedacht vanuit marketing- en bedrijfsmodellen, maar nooit écht gekeken wordt naar de beleving en behoeften van de klant. Na een fijn gesprek - onderweg terug naar kantoor - besefte ik dat de stokpaardjes mij een paar wijze lessen hadden geleerd.
Kortom, behoefte aan meer creativiteit of innovatie? Gebruik dan de stokpaardjesmethode. Het is simpel als wat:
“Zet eens een stip op een oude sok in plaats van op de horizon..”
Weg dus met SWOT-analyses, dedicated teams en agile manufactucturing.
Leg je de komende tijd maar eens toe op de bezemsteeltheorie, de missing manual challenge en de hoe-zou-een-peuter-dit-beleven-controle. Zet eens een stip op een oude sok in plaats van op de horizon. Het is misschien niet gelijk een perfecte paardenneus, maar je hebt wel direct resultaat.
Wellicht zal je dan na een paar dagen net zo enthousiast zijn als de klant die ik adviseerde. Drie dagen na het gesprek kreeg ik een telefoontje: “Nils, ik heb je stokpaardjes geïntroduceerd. Eén van onze adviseurs is nu met een opdrachtgever een idee aan het uitwerken voor een nieuwe dienst. Dat is niet alleen echte co-creatie, maar ik heb ook het gevoel dat we hiermee heel veel mensen blij mee gaan maken.” Ik werd alvast vrolijk van het vriendelijke telefoontje.
Mocht je trouwens binnenkort tijdens een bos of strandwandeling een groep volwassen op stokpaardjes zien langs galopperen, dan weet je dat ik mijn inzichten heb omgezet in een businessmodel voor inspirerende heisessies. Hoewel, de kans is veel groter dat je komend weekend twee versbakken ruiters in peuterleeftijd door het bos ziet draven. Erachter volgt een trotse man met een verkouden glimlach. En een pleister om z’n wijsvinger.
